Η τρομοκρατική επίθεση την Τρίτη στο Ουεστμίνστερ συνάδει με ένα όλο και πιο οικείο μοτίβο. Ένας επιτιθέμενος, που χρησιμοποίησε ένα αυτοκίνητο για να σαρώσει πεζούς και μαχαίρι για να επιτεθεί σε αστυνομικούς, δημιούργησε ένα θανατηφόρο ξέσπασμα στην καρδιά μιας από τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, καταλαμβάνοντας τα πρωτοσέλιδα και φέρνοντας την τρομοκρατία στο προσκήνιο για ακόμη μία φορά.
Ήταν ένας χρόνος από την επίθεση του Ισλαμικού Κράτους στις Βρυξέλλες, στη διάρκεια της οποίας συντονίστηκαν τρεις αποστολές αυτοκτονίας που σκότωσαν 32 και τραυμάτισαν εκατοντάδες. Το Ισλαμικό Κράτος έχει επιδείξει αξιοσημείωτη «αδυναμία» στις επετείους στο παρελθόν.
Κατά τους μήνες μετά την επίθεση στις Βρυξέλλες, και μετά την καταστολή που ακολούθησε στην Ευρώπη, οι τζιχαντιστές έχουν επίσης παρακινήσει και καθοδηγήσει τους οπαδούς τους ώστε να κάνουν ακριβώς αυτού του είδους τις επιθέσεις.
Το περιστατικό στο Ουεστμίνστερ θυμίζει τα κτυπήματα στο Βερολίνο τον περασμένο Δεκέμβριο και στην Νίκαια τον Ιούνιο, για τα οποία η οργάνωση επίσης ανέλαβε την ευθύνη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μοναχικοί επιτιθέμενοι, χωρίς ενεργά δίκτυα υποστήριξης για να τους εξοπλίσουν εύκολα ή να τους εκπαιδεύσουν, χειραγωγήθηκαν και ριζοσπαστικοποιήθηκαν πολύ γρήγορα, μέσω των παροτρύνσεων του Ισλαμικού Κράτους για δράση. Χρησιμοποίησαν φορτηγά για να πέσουν με ταχύτητα σε πολυπληθείς συγκεντρώσεις πολιτών.
Τέτοιου είδους επιθέσεις ενδέχεται να είναι το μοτίβο για το μέλλον.
Στο Λονδίνο, η αντίδραση των δυνάμεων ασφαλείας ήταν άμεση. Οι χώροι του κοινοβουλίου συνήθως αστυνομεύονται υπερβολικά: η επίθεση κράτησε λίγες στιγμές, πριν την σταματήσουν οι πυροβολισμοί της αστυνομίας. Οι αναδιαμορφωμένες δυνάμεις της Scotland Yard ενάντια στην τρομοκρατία, δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά σε πραγματικές συνθήκες. Ένοπλες ομάδες βρέθηκαν γρήγορα στο σημείο.
Μια τέτοια αντίδραση, όμως, μπορεί να σε καθησυχάσει μέχρις ενός σημείου. Μια «συμμορίτικη» επίθεση όπως εκείνη στο Παρίσι, με πολλούς επιτιθέμενους σε ένα σημείο που προστατεύεται λιγότερο –ή σε μια περιοχή με μεγάλα συγκεντρωμένα πλήθη όπου έχουν πιο περιορισμένη πρόσβαση οι αστυνομικές δυνάμεις, όπως το Ουέστ Εντ του Λονδίνου- πιθανώς θα ήταν δυσκολότερο να αναχαιτιστεί.
Αστικά μέτρα προστασίας, όπως τσιμεντένια κολωνάκια γύρω από ευάλωτα κτίρια ή από δημόσιες περιοχές, για να αποφευχθούν επιθέσεις με οχήματα, επίσης έχουν τα όριά τους. Ανοικτά σημεία διέλευσης, όπως η γέφυρα του Ουεστμίνστερ, από τη φύση τους δεν μπορούν να καταστούν «μη ευάλωτα».
Καθώς το Ισλαμικό Κράτος δέχεται όλο και περισσότερη εδαφική πίεση στην ενδοχώρα της Συρίας και του Ιράκ, τα κίνητρά του να επιτίθεται στους πληθυσμούς αμάχων των αντιπάλων του μόνο θα αυξάνεται.
Θεαματικές βομβιστικές και ένοπλες επιθέσεις πιθανώς θα παραμείνουν στόχος των τζιχαντιστών, αλλά ο οπορτουνισμός μάλλον θα είναι ο κυρίαρχος παράγοντας, τονίζουν αξιωματούχοι στην ασφάλεια. Πιο απλές επιθέσεις, όπως φαίνεται από αυτές στην Νίκαια, στο Βερολίνο και τώρα στο Λονδίνο, δε σημαίνει πως θα είναι λιγότερο θανάσιμες.
Λεπτομέρειες για το μοτίβο των επιθέσεων του Ισλαμικού Κράτους, οι οποίες είναι πια περισσότερο σαφείς στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου που ερευνούν αυτή τη σειρά κτηνωδιών στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ τους τελευταίους μήνες, επιβεβαιώνουν αυτές τις προσδοκίες.
Το Ισλαμικό Κράτος έχει μια πολυεπίπεδη προσέγγιση στο σχεδιασμό επιθέσεων στο εξωτερικό, παρατηρούν αξιωματούχοι ασφάλειας στη Δύση. Απευθύνεται τόσο σε εκπαιδευμένα μέλη -επαναπατρισμένους μαχητές από τις τάξεις του στη Συρία και το Ιράκ- όσο και σε ριζοσπαστικά ή ευάλωτα μεμονωμένα άτομα, που στην ουσία μπορεί ποτέ να μην εισήλθαν στο δίκτυο ή να συνάντησαν άλλους μέσα από αυτό.
Η αρμοδιότητα της οργάνωσης επιθέσεων ανατίθεται σε βασικούς υπαρχηγούς του τμήματος σχεδιασμού επιθέσεων που ονομάζεται «emni». Πολλοί από αυτούς είναι Ευρωπαίοι. Είναι επικεφαλής δικτύων άμεσων επαφών -συχνά με δεξιότητες και εκπαίδευση- στην Ευρώπη, που έχουν σκοπό να διευκολύνουν επιθέσεις στο στιλ εκείνης του Παρισιού.
Μπορεί επίσης να στείλουν άτομα που θα διαπράξουν αυτά τα ίδια ενέργειες, όπως φαίνεται πως συνέβη στην περίπτωση του μακελειού στην πόλη Sousse. Και επιδιώκουν, ακόμη, να στρατολογούν ή να συνδέονται ψηφιακά με δίκτυα ή ριζοσπαστικά άτομα που μπορεί να μη γνωρίζουν ή να μη συναντήσουν ποτέ στην πραγματική ζωή -τους καθοδηγούν και στους εκπαιδεύουν ηλεκτρονικά.
Είναι σαν μια πατρίδα σκάκι, εξηγεί ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος στην ασφάλεια: «Κάποιοι είναι απλά πιόνια. Κάποιοι είναι πιο ισχυροί -μικρές ομάδες ίσως- και κάποιοι έχουν ακόμη περισσότερη ευελιξία και πόρους».
Μέχρι στιγμής, η Βρετανία έχει βοηθηθεί από τα φυσικά πλεονεκτήματα του αγώνα της Δύσης κατά του Ισλαμικού Κράτους. Τα σύνορα της χώρας και οι αυστηροί νόμοι για την οπλοκατοχή, καθιστούν τις μεγάλης κλίμακας συντονισμένες επιθέσεις στη Βρετανία πιο δύσκολες. Οι δυνάμεις ασφαλείας, επιπλέον, έχουν μακρά και αιματηρή παράδοση στο να τις αντιμετωπίζουν.
Αλλά στο νέο αυτό μοτίβο της τρομοκρατίας με μεσάζοντα την τεχνολογία, και με έναν πιο μεγάλο αριθμό ριζοσπαστικών ύποπτων ατόμων από οποτεδήποτε στο παρελθόν, καμία περιοχή δεν μπορεί να ισχυριστεί πως είναι απρόσβλητη.
«Θα υπάρξουν τρομοκρατικές επιθέσεις σε αυτή τη χώρα», προειδοποίησε σε συνέντευξή του πέρυσι τον Νοέμβριο ο επικεφαλής της MI5, της βρετανικής υπηρεσίας εσωτερικής ασφάλειας. «Το επίπεδο της απειλής είναι σοβαρό και αυτό σημαίνει πως είναι πιθανή».
Πηγή: Financial Times, Euro2day.gr
στο 