Άρθρο του Γ. Μαρκοπουλιώτη*
Στις 23 Φεβρουαρίου οι ηγέτες των 27 κρατών μελών της ΕΕ (εκτός Μεγάλης Βρετανίας) θα συναντηθούν στις Βρυξέλλες σε μια άτυπη σύνοδο και στην ατζέντα τους θα βρίσκονται δυο θέματα τα οποία θα καθορίσουν την Ευρώπη του αύριο: πρόκειται για τον προϋπολογισμό της Ένωσης για την περίοδο 2020-2027 και για θεσμικά ζητήματα όπως ο τρόπος της εκλογής του επόμενου Προέδρου της Κομισιόν το 2019.
Για να συμβάλει ουσιαστικά στη συζήτηση αυτή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πριν λίγες μέρες παρουσίασε δυο σημαντικά έγγραφα. Με το πρώτο βάζουμε στο τραπέζι τις διαφορετικές επιλογές που υπάρχουν για τον προϋπολογισμό – και το πόσο κοστίζουν! Με το δεύτερο, προτείναμε μια σειρά πρακτικών μέτρων για να γίνει το έργο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πιο αποτελεσματικό.
Ένας προϋπολογισμός για τις προτεραιότητες που θα θέσουμε.
Στην Ελλάδα γνωρίζουμε καλά τα οφέλη του προϋπολογισμού της ΕΕ. Χάρη σε αυτόν απολαμβάνουμε σήμερα υποδομές όπως το μετρό και τους αυτοκινητόδρομους, ενώ έχει βοηθήσει ουσιαστικά χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, αγρότες, και φοιτητές. Πράγματι, τα στοιχεία δείχνουν ότι την τριετία 2014 – 2016, η Ελλάδα ήταν η τρίτη πιο “ωφελημένη” χώρα μετά την Πολωνία και την Ρουμανία, λαμβάνοντας κοινοτικά κονδύλια ύψους 4,8 δισ. ευρώ ετησίως.
Η Κομισιόν δεν καταθέτει ακόμα προτάσεις για την περίοδο μετά το 2020: αυτό θα γίνει τον επόμενο Μάιο. Στο έγγραφο που παρουσιάσαμε μιλάμε με νούμερα και λέμε πόσο κοστίζουν οι διαφορετικές επιλογές που έχουμε μπροστά μας. Για παράδειγμα, ποιος δεν θα ήθελε να διπλασιαστεί η συμμετοχή των νέων στο ιδιαίτερα πετυχημένο πρόγραμμα ανταλλαγών Erasmus+ και περισσότεροι Έλληνες να έχουν πρόσβαση σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια; Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει να διπλασιάσουμε το κονδύλι του προγράμματος, στα 30 δισ. ευρώ.
Οπότε ο μελλοντικός προϋπολογισμός θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τις προτεραιότητες που θα θέσουμε. Και θα πρέπει να συμφωνήσουμε έγκαιρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πριν τις ευρωεκλογές του Μαΐου 2019, ώστε να αποφύγουμε προβλήματα όπως η διακοπή της χρηματοδότησης εκατοντάδων χιλιάδων έργων σε όλη την Ένωση.
Θεσμικές αλλαγές για μια πιο αποτελεσματική Ένωση
Παράλληλα, μαζί με τον προϋπολογισμό, πρέπει να σκεφτούμε τις θεσμικές αλλαγές που μπορεί να χρειάζεται η Ένωσή μας.
Ό τρόπος με τον οποίο εκλέχθηκε ο Πρόεδρος Γιούνκερ το 2014 ήταν μια θεσμική καινοτομία που φαίνεται να λειτούργησε. Τότε, στις Ευρωεκλογές, οι μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές πολιτικές ομάδες πρότειναν τον υποψήφιό τους (τους λεγόμενους “Spitzenkandidaten”). Ο Πρόεδρος Γιούνκερ ήταν ο “Spitzenkandidat” του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το οποίο τελικά κέρδισε τις περισσότερες έδρες και έτσι προτάθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και εγκρίθηκε από τους Ευρωβουλευτές.
Είναι μια διαδικασία που πρέπει να συνεχιστεί καθώς είναι βαθιά δημοκρατική. Μάλιστα, μπορεί να βελτιωθεί: στο δεύτερο έγγραφο που παρουσιάσαμε πριν από λίγες μέρες, ζητήσαμε από τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα να προβούν στην επιλογή των “Spitzenkandidaten” πριν από το τέλος του 2018, και να αρχίσει νωρίτερα η προεκλογική εκστρατεία. Έτσι θα δοθεί στους ψηφοφόρους σε όλη την Ευρώπη η δυνατότητα να γνωρίσουν τους υποψηφίους και τα πολιτικά προγράμματα που πρεσβεύουν.
Τελικά, οι αποφάσεις εναπόκεινται στους ηγέτες των 27. Όπως είπε και ο Πρόεδρος Γιούνκερ, «υπάρχουν πολλές επιλογές, αλλά ο στόχος πρέπει να είναι ένας και ο αυτός: η δημιουργία μιας Ευρώπης που παράγει αποτελέσματα»
*Ο Γιώργος Μαρκοπουλιώτης είναι ο νέος επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα
Πηγή: AΠΕ
στο 