Οι 8 προτάσεις της ΓΣΕΒΕΕ για την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης νοικοκυριών – επιχειρήσεων

Επιτακτική θεωρεί η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος, την ψήφιση από όλα τα κόμματα και την εφαρμογή μιας κοινής χάρτας πολιτικών, για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της υπερχρέωσης, που θα συνδυάζει όλα τα υπάρχοντα εργαλεία, με την προσθήκη ορισμένων σημαντικών ρυθμίσεων.

Η ΓΣΕΒΕΕ προτείνει τη θεσμοθέτηση των παρακάτω εργαλείων/ πολιτικών:

1) Η προστασία της κύριας κατοικίας πρέπει να διατηρηθεί και για τα επόμενα χρόνια, με μοναδικό κριτήριο την ανάλυση της εισοδηματικής ικανότητας του δανειολήπτη. Παράλληλα, να υπάρξει μέριμνα για την προστασία της επαγγελματικής στέγης και των λοιπών παγίων των επιτηδευματιών, ιδιαίτερα όταν αποτελούν μοναδικό μέσο αναπαραγωγής και διατήρησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας.

2) Δυνατότητα εξαγοράς ή άμεσης επαναγοράς του δανείου που έχει αποδοθεί σε ταμεία/ distressfunds από το δανειολήπτη σε τιμές αντίστοιχες της αρχικής αγοράς (με μια μικρή επιπρόσθετη εισφορά έως 2% για να απαλειφθεί το σενάριο του ηθικού κινδύνου).

3) Απαλοιφή υπολοίπων οφειλής έπειτα από οικειοθελή και συναινετικό πλειστηριασμό ακινήτου, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις εκείνες για τις οποίες έχει υπάρξει προσημείωση.

4) Θα πρέπει να συμπεριληφθούν στη δυνατότητα υπαγωγής στη ρύθμιση χρέους πρώην επαγγελματίες/ συνταξιούχοι που δεν διατηρούν την ιδιότητα του επιχειρηματία, αλλά είχαν λάβει δάνειο και διέκοψαν την επιχειρηματική δραστηριότητα εντός της κρίσης. Αντίστοιχη μέριμνα πρέπει να ληφθεί για τους εγγυητές/ συνοφειλέτες επαγγελματίες/ ή συνταξιούχους. Σε περίοδο κρίσης δεν τεκμαίρεται επί της αρχής δολιότητα στη μη αποπληρωμή οφειλών, και θα πρέπει αυτή να αποδεικνύεται μέσα από την αξιολόγηση των περιουσιακών στοιχείων του δανειολήπτη.

5) Σχετικά με τις φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις, άμεση προτεραιότητα πρέπει να είναι οι λελογισμένοι συμψηφισμοί και η αυτόματη απόδοση υπολοίπων σε επιχειρήσεις που είναι ταυτόχρονα χρεώστες και πιστωτές του δημοσίου. Για την αποτελεσματική εφαρμογή των 120 δόσεων, θα πρέπει να μην εκπίπτει το δικαίωμα διατήρησης της ρύθμισης μετά από 2 αποτυχίες τήρησης του λογαριασμού.

6) Στο σκέλος των παλαιών ασφαλιστικών οφειλών (προ ΕΦΚΑ), επαναφέρουμε την πρόταση για πάγωμα χρέους, με παροχή δυνατότητας συνταξιοδότησης και εξαγορά πλασματικού χρόνου στη λήξη του εργασιακού βίου.

7) Στο πεδίο των ηλεκτρονικών συναλλαγών, είναι σαφής η ανάγκη θεσμοθέτησης ενός μοναδικού ακατάσχετου επιχειρηματικού λογαριασμού ανά επιχείρηση (τουλάχιστον σε μεταβατικό επίπεδο 5 ετών), ο οποίος θα εξυπηρετεί όλες τις οικονομικές λειτουργίες της επιχείρησης και του οποίου οι τεχνικές παραμετροποιήσεις δύνανται να υπόκεινται σε κάποια κριτήρια, όπως ο κύκλος εργασιών, ύψος οφειλών. Μια τέτοια ρύθμιση, θα δώσει ώθηση στις τραπεζικές συναλλαγές και θα υπάρξουν σημαντικές επιστροφές κεφαλαίων μέσα στο τραπεζικό σύστημα.

8) Παράλληλα, θα πρέπει να διαμορφωθεί ένας μηχανισμός υποστήριξης και έγκαιρης προειδοποίησης επιχειρήσεων σε κρίση, για την αποτροπή πτωχεύσεων και την επαναφορά σε υγιή οικονομική κατάσταση και αποτροπή παρόμοιων φαινομένων στο μέλλον.

Η ΓΣΕΒΕΕ εκτιμά ότι με την εισαγωγή ενός τέτοιου ολιστικού πλέγματος ρυθμίσεων και πραγματικής προστασίας των αδύναμων, καθιερώνεται ένα πλαίσιο ορθολογικής διαχείρισης των κόκκινων δανείων που ευνοεί την ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος, τη διατήρηση και ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας και βελτιώνει τη συνεργασία και την εμπιστοσύνη μεταξύ κράτους- ιδιωτών- τραπεζικού τομέα.

«Είναι σαφές», καταλήγει η επιστολή της ΓΣΕΒΕΕ,«ότι απέναντι στις εμμονές των διεθνών πιστωτών και ορισμένων ακραίων και απομονωμένων πια αντιλήψεων των θεσμικών εταίρων, θα πρέπει να υπάρξει μια κοινή εθνική γραμμή γύρω από το θεμελιακό για την κοινωνική συνοχή και οικονομική συνέχεια προβλήματος της υπερχρέωσης. Η ψήφιση από κοινού ενός Νόμου που θα περιλαμβάνει τα παραπάνω αποτελεί εθνικό καθήκον».



Exit mobile version