Αλλαγές στους νέους κανόνες της ΕΕ για την πρακτική άσκηση πρότεινε η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων σε έκθεση που εγκρίθηκε την Τρίτη με 42 ψήφους υπέρ, εννέα κατά και έξι αποχές. Στόχος είναι να διασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες εργασίας για τους ασκούμενους και να αποθαρρυνθούν οι επιχειρήσεις από το να μεταμφιέζουν κανονικές θέσεις εργασίας ως πρακτική άσκηση.
Ουσιαστικά η Επιτροπή θέλει οι συμβάσεις πρακτικής άσκησης να περιλαμβάνουν σαφείς διατάξεις για την αμοιβή, τη διάρκεια και την κοινωνική προστασία προκειμένου να αποτραπούν καταχρηστικές πρακτικές εις βάρος των ασκουμένων.
Είδη πρακτικής άσκησης
Οι ευρωβουλευτές της Επιτροπής Απασχόλησης όρισαν με σαφήνεια τι συνιστά πρακτική άσκηση, τονίζοντας ότι πρέπει να έχει περιορισμένη διάρκεια και να περιλαμβάνει εργασία εισαγωγικού επιπέδου, διευκολύνοντας τη μετάβαση από την εκπαίδευση στην απασχόληση. Θέλουν όλοι οι τύποι πρακτικής άσκησης να υπάγονται στους νέους κανόνες, εκτός από τις υποχρεωτικές πρακτικές που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των σπουδών ή της μαθητείας.
Χωρίς σύμβαση, δεν υπάρχει πρακτική άσκηση
Οι ευρωβουλευτές υπογραμμίζουν ότι όλοι οι υποψήφιοι ασκούμενοι πρέπει να λαμβάνουν γραπτή σύμβαση πρακτικής άσκησης, που να περιγράφει την αμοιβή, τα καθήκοντα, τους μαθησιακούς στόχους, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις, καθώς και τη διάρκεια της πρακτικής. Η διάρκεια δεν θα πρέπει να ξεπερνά τους έξι μήνες, εκτός αν υπάρχει ειδική αιτιολόγηση. Οι ασκούμενοι θα πρέπει επίσης να έχουν πρόσβαση σε κοινωνική προστασία, περιλαμβανομένης της ασφάλισης υγείας, των επιδομάτων ανεργίας και των συνταξιοδοτικών εισφορών, σύμφωνα με το κείμενο.
Αντιμετώπιση καταχρηστικών πρακτικών
Μια πρακτική άσκηση που δεν αμείβεται σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, δεν περιέχει εκπαιδευτικό στοιχείο ή δεν διαθέτει μέντορα ή αξιολόγηση, θα πρέπει να θεωρείται καταχρηστική πρακτική, καθώς σημαίνει ότι μια σχέση εργασίας μεταμφιέζεται σε πρακτική. Οι ευρωβουλευτές εισήγαγαν επιπλέον «καμπανάκια» για την ανίχνευση και την αντιμετώπιση τέτοιων πρακτικών, όπως όταν ένας ασκούμενος πραγματοποιεί πολλαπλές ή συνεχόμενες πρακτικές στον ίδιο εργοδότη ή όταν δεν υπάρχει πλήρης αγγελία κενής θέσης.
Για τη διευκόλυνση της εφαρμογής των νέων κανόνων, οι ευρωβουλευτές υποστηρίζουν την πρόταση να υποχρεώνονται οι εταιρείες, κατόπιν αιτήματος, να κοινοποιούν στις αρμόδιες εθνικές αρχές στοιχεία για τον αριθμό των ασκουμένων, τη διάρκεια, τις συνθήκες εργασίας και άλλα σχετικά δεδομένα.
Οι νέοι κανόνες θα διευκολύνουν επίσης τους ασκούμενους να καταγγέλλουν παρατυπίες, καθώς θα υπάρχουν δίαυλοι για την ανώνυμη και ασφαλή αναφορά κακών συνθηκών. Οι ευρωβουλευτές θέλουν επίσης οι οργανισμοί να ορίσουν ένα άτομο στο οποίο θα μπορούν να απευθύνονται οι ασκούμενοι για συμβουλές και υποστήριξη σε περιπτώσεις υποψίας παρατυπιών.
Η δήλωση
Η εισηγήτρια Alicia Homs Ginel (Σοσιαλιστές & Δημοκράτες, Ισπανία) δήλωσε: «Σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στέλνει ένα σαφές μήνυμα στους νέους σε όλη την Ευρώπη: η εργασία τους έχει αξία και τα δικαιώματά τους πρέπει να προστατεύονται. Μετά από ενάμιση χρόνο έντονης δουλειάς, η οδηγία αυτή είναι η απάντησή μας στις εκκλήσεις των νέων κατά τη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης και το Ευρωπαϊκό Έτος Νεολαίας. Αντιμετωπίζει εκτεταμένες καταχρήσεις και μεταμφιεσμένη απασχόληση, εγγυάται δίκαιη αμοιβή και κοινωνική προστασία και διασφαλίζει ότι η πρακτική άσκηση είναι μια γνήσια διαδρομή προς ποιοτική απασχόληση».
Επόμενα βήματα
Η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων ψήφισε επίσης την έναρξη διαθεσμικών διαπραγματεύσεων, με 41 ψήφους υπέρ, 14 κατά και μία αποχή. Αν δεν υπάρξουν αντιρρήσεις κατά την ανακοίνωση της εντολής στην επόμενη ολομέλεια του Κοινοβουλίου, μπορούν να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο για την τελική μορφή της οδηγίας.
Ιστορικό
Το προσχέδιο οδηγίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πρακτική άσκηση προέκυψε ως απάντηση σε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2023, που ζητούσε τον καθορισμό ελάχιστων προτύπων ποιότητας για την πρακτική άσκηση, συμπεριλαμβανομένων κανόνων για τη διάρκεια, την αμοιβή και την πρόσβαση στην κοινωνική προστασία, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και πρακτική