Για έξι χρόνια οι επανειλημμένες διαψεύσεις των επίσημων και ανεπίσημων προβλέψεων για τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία μας έμαθαν να είμαστε αρκετά επιφυλακτικοί ακόμα και σε βραχυχρόνιο επίπεδο αναφέρει μεταξύ άλλων σε άρθρο του στο ΑΠΕ ο καθηγητής Οικονμικών στο ΔΠΘ κ. Διονύσης Χιόνης.
Ειδικότερα στο άρθρο επισημαίνεται χαρακτηριστικά: «Η αβεβαιότητα για τις εξελίξεις συνδέεται με τις πολιτικές αποφάσεις, που θα ληφθούν το 2016 και αναμένεται να έχουν καθοριστικές επιδράσεις στην διαμόρφωση του οικονομικών επιδόσεων. Αποφάσεις όπως η αναδιάρθρωση του χρέους, η επέκταση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης, η αναπτυξιακή βοήθεια (ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ) αλλά και η αναμενόμενη δημοσιονομική χαλάρωση είναι ορισμένες μόνο από τις αποφάσεις όπου μπορούν να μεταβάλλουν άρδην το οικονομικό κλίμα. Γι αυτό τον λόγο είναι άστοχο να προσπαθήσουμε να κάνουμε προβλέψεις για τις μελλοντικές οικονομικές εξελίξεις. Τόσο το 2016 όσο και το επόμενο έτος τα πολιτικά γεγονότα και οι ψηφοφορίες στην Ιταλία, Γαλλία Γερμανία αναμένεται να επισκιάσουν και να καθοδηγήσουν τις οικονομικές εξελίξεις. Χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί το ουσιαστικό ατύχημα που θα οδηγήσει την ΕΕ προς την διάλυση οι ευρωπαικές δομές αναμένεται να επηρεαστούν άμεσα από τις πολιτικές εξελίξεις και το αίτημα για ανάπτυξη.
Προς το παρόν θα μπορούσε να θεωρηθεί βέβαιο ότι οι εξαιρετικά συντηρητικές προβλέψεις για την ανάπτυξη του 2016 και πολύ μικρός πληθωρισμός τόσο για τον ευρωπαϊκό νότο όσο και για την Ε.Ε. θα μεταβάλλουν τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ αντιμετωπίζει την κρίση προσθέτοντας στην δημοσιονομική σταθερότητα σημαντικές αναπτυξιακές πολιτικές. Τόσο η νομισματική όσο και η επικείμενη νομισματική χαλάρωση θα επιφέρει αναπτυξιακά αποτελέσματα. Ετσι δεν αποκλείεται το 2017 να γνωρίσει η ελληνική οικονομία μια αναιμική και μικρή ανάπτυξη. Μετά από έξι χρόνια συνεχούς μείωσης του ονομαστικού ΑΕΠ η ύφεση στην ελληνική οικονομία φαίνεται ότι έχει σταθεροποιηθεί και για σημαντικό χρονικό διάστημα, πέραν του 2016, το ΑΕΠ δεν αναμένεται να παρουσιάζει αξιόλογη μεταβολή. Η αναιμική ανάπτυξη προκύπτει βραχυχρόνια από την ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος και της καταναλωτικής δαπάνης. Η ανάκαμψη της καταναλωτικής δαπάνης αλλά και ο σχηματισμός κεφαλαίου σε συνδυασμό με την αύξηση της χρηματοδότησης της ρευστότητας μπορούν να οδηγήσουν σε επαναφορά του πληθωρισμού και του ΑΕΠ στο θετικό πρόσημο και στην σταδιακή μείωση της ανεργίας. Σ’ αυτό το σενάριο οι κύριοι ανασχετικοί παράγοντες προκύπτουν από τα προβλήματα ρευστότητας και την αβεβαιότητα των οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων.
Είναι γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία έχει φαίνεται ότι έχει αποκτήσει μια ανοσία στις απαισιόδοξες ειδήσεις για την ανάπτυξη. Φαίνεται επίσης να υπάρχει μια εδραιωμένη δυσπιστία στην οποιαδήποτε πρόβλεψη για την βελτίωση των μακροοικονομικών μεγεθών. Ας μην ξεχνάμε ότι το 2016 συμπληρώνονται εννέα χρόνια συνεχούς ύφεσης και τέσσερα χρόνια αποπληθωρισμού. Είναι λογικό μετά απ όλ αυτά να είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί για την διατύπωση οποιαςδήποτε αναπτυξιακής πρόβλεψης. Ωστόσο όμως θα ήθελα να επιμείνω όσο κι αν αυτό παρουσιάζεται ως μια τετριμμένη κοινοτυπία. Εχει ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το 2016 είναι ένα κομβικό έτος για την ελληνική περιπέτεια. Η αποτυχία σταθεροποίησης της οικονομίας και η συνεχιζόμενη διάψευση των προσδοκιών δεν θα προσθέσει μόνο άλλο ένα έτος ύφεσης στο ελληνικό πρόγραμμα αλλά θα οδηγήσει σε γενικότερη αποσταθεροποίηση την ελληνική οικονομία με πραγματικά απρόβλεπτες εξελίξεις. Και αυτό διότι θα έχει διαταραχθεί πλέον η οποιαδήποτε εμπιστοσύνη στις σοβαρές λύσεις αντιμετώπισης της κρίσης. Η παρατεταμένη διάψευση των προσδοκιών δεν θα προσθέσει απλά και μόνο ένα ακόμα έτος ύφεσης αλλά θα αποσταθεροποιήσει την κοινή γνώμη παρέχοντας άπλετο χώρο ακόμα και σε παράλογες προσεγγίσεις και αυτόκλητους διασώστες. Και αυτό θα είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί».
στο 