Στις συντάξεις ,σύμφωνα με το δημοσίευμα του Economist κρύβεται η αιτία της απορριπτικής αντίδρασης των αξιωματούχων της ευρωζώνης στη νέα λίστα με προτάσεις μεταρρυθμίσεων που κατέθεσε η Αθήνας.
Οι ελληνικές δαπάνες για συντάξεις ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι οι υψηλότερες στην Ευρώπη, καθώς άγγιξαν το εντυπωσιακό 17,5% το 2012.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τις δαπάνες της τάξεως του 12,3% του ΑΕΠ στη Γερμανία, που είναι ο βασικός πιστωτής της Ελλάδας.
Είναι επίσης διπλάσιο ποσοστό του ΑΕΠ από ότι ισχύει στη Σλοβακία που είναι ένας από τους πιο σθεναρούς επικριτές της Ελλάδας» αναφέρει το δημοσίευμα του περιοδικού.
«Οι γενναιόδωρες δαπάνες στις ελληνικές συντάξεις έχει αποτελέσει πηγή πικρίας με τους πιστωτές από το πρώτο κιόλας πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας, πριν σχεδόν πέντε χρόνια.
Η Γερμανία είχε μόλις περάσει μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό αυξάνοντας το όριο συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη και αυτό έκανε πολλούς Γερμανούς να βλέπουν αρνητικά ότι έπρεπε να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσουν μία χώρα της οποίας οι εργαζόμενοι είχαν τη δυνατότητα να συνταξιοδοτούνται πολύ νωρίτερα με γενναιόδωρες συντάξεις» αναφέρει ο Economist.
«Στην πραγματικότητα, σειρά μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα οδήγησε σε περιορισμό των συνταξιοδοτικών δαπανών.
Η μεγάλη μεταρρύθμιση του 2010 έκοψε υποσχέσεις που θα είχαν αυξήσει τις δαπάνες στο 25% του ΑΕΠ μέχρι το 2050 και το όριο συνταξιοδότησης αυξήθηκε στα 67 έτη» αναφέρει το δημοσίευμα επισημαίνοντας και τη μείωση που έγινε με την κατάργηση των δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων.
«Οι μεταρρυθμίσεις όμως, δεν έχουν προχωρήσει αρκετά. Παραμένει αρκετά εύκολη η πρόωρη συνταξιοδότηση ενώ η σχέση ανάμεσα στις εισφορές που πληρώνονται και στα επιδόματα που λαμβάνονται είναι εξαιρετικά αδύναμη.
Το σύστημα δεν είναι αναλογιστικά δίκαιο. Οι αναθεωρημένες μεταρρυθμίσεις ωστόσο, κάνουν λόγο για μείωση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, αλλά οι πιστωτές της Ελλάδας ζητούν απτές αποδόσεις ότι αυτό θα είναι αρκετά ισχυρό.» καταλήγει το δημοσίευμα.
στο 