Με αναλυτικό ενημερωτικό του σημείωμα, το ΚΙΝΑΛ εγκαλεί τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκηγια επανάληψη των πιο παλιών συνταγών της Δεξιάς κατά των κινητοποιήσεων των εργαζομένων, καθώς του καταλογίζει ότι είπε ψέματα για το ότι οι πρόσφατες απεργίες έγιναν επειδή τα συνδικάτα είναι αντίθετα σε διάταξη του υπό διαβούλευση αναπτυξιακού νομοσχεδίου για τη χρήση ηλεκτρονικών ψηφοφοριών στα συνδικάτα. «Τελείως διαφορετικό ήταν το αντικείμενο της απεργίας. Ήταν το νομοθέτημα που προωθεί ο κ. Μητσοτάκης, υλοποιώντας απόλυτα τις γνωστές δεσμεύσεις του στο Συνέδριο του ΣΕΒ το 2018. Με αυτό επιχειρεί την καταστρατήγηση των κλαδικών Συμβάσεων, την απαξίωση των αμοιβών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.»
Γι’ αυτά, σημειώνει το ΚΙΝΑΛ, ο κ. Μητσοτάκης σιωπά «επιχειρώντας κατά την προσφιλή τακτική της δεξιάς, να δημιουργήσει κοινωνικό αυτοματισμό. Από την μια οι απεργοί. Από την άλλη οι “ταλαιπωρημένοι” ισχυρίζεται.»
Σύμφωνα με το ΚΙΝΑΛ, οι επιλογές του πλήττουν το σύνολο των εργαζομένων ειδικά στον ιδιωτικό τομέα κι αυτοί θα πληρώσουν τις συνέπειες των επιλογών του. Όπως αναφέρει, με τις διατάξεις του νομοσχεδίου δίδεται η δυνατότητα εξαίρεσης σειράς επιχειρήσεων από την τήρηση των κλαδικών συμβάσεων, με την επίκληση «οικονομικών προβλημάτων» και ουσιαστικά δημιουργείται καθεστώς εργασιακών σχέσεων δύο ταχυτήτων με επιχειρήσεις που τηρούν τις κλαδικές συμβάσεις και επιχειρήσεις που εξαιρούνται.
«Οι κλαδικές συμβάσεις όμως δεν καθορίζουν παρά τους ελάχιστους μισθούς και τα ελάχιστα δικαιώματα σε κάθε κλάδο παραγωγής (το “κατώφλι”), ώστε να μην δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρήσεων και να ευνοούνται αυτοί που στηρίζονται στην εξαθλίωση των εργαζόμενων», τονίζει επισημαίνοντας παράλληλα ότι «από κει και πάνω κάθε επιχείρηση είτε με επιχειρησιακές συμβάσεις είτε με εργοδοτικές αποφάσεις, καθορίζει το επίπεδο των μισθών της και των εργασιακών παροχών της. Ανάλογα και με τις οικονομικές δυνατότητές της.
Αν όμως το “κατώφλι” της κλαδικής σύμβασης ανατραπεί μέσω των συνεχών “εξαιρέσεων”-που με το νομοθέτημα γίνονται κανόνες- οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι επιχειρηματίες που δεν τηρούν τις συμβάσεις, και οι χαμένοι οι συνεπείς επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι».
«Η Ελλάδα δεν μπορεί να μετατραπεί σε χώρα φθηνής και απαξιωμένης εργασίας» υπογραμμίζει και παραθέτει αναλυτικά, συνέπειες των άρθρων 49-52 στις σχέσεις εργοδοτών και εργαζομένων .
στο 
