Τον ρόλο της Άνγκελα Μέρκελ εξάρει η Frankfurter Allgemeine Zeitung της Φραγκφούρτης, επισημαίνοντας: “Η συμφωνία με την Τουρκία μπορεί να θεωρηθεί και ως συνέχιση της πολιτικής διάσωσης προς την Ελλάδα, στην οποία έχουν επενδυθεί ήδη υπερβολικά πολύ χρήμα, χρόνος και πολιτικό κεφάλαιο, για να παρακολουθεί σήμερα άπραγο το Βερολίνο την κατάρρευση της ασταθούς αυτής χώρας υπό το βάρος προσφυγικών ροών.
Αλλά ούτε και για την Τουρκία έχει κανένα συμφέρον η ΕΕ να τη βλέπει να εξελίσσεται σε εστία κρίσης στον νοτιοανατολικό πυλώνα του ΝΑΤΟ. Από αυτήν την άποψη τα έξι δισεκατομμύρια δεν είναι πεταμένα λεφτά. Μάλλον ψίχουλα είναι σε σχέση με το μακροπρόθεσμο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό κόστος που θα είχε μόνο στη Γερμανία η ανεξέλεγκτη ροή μεταναστών. Από όλους τους ευρωπαίους ηγέτες η Άνγκελα Μέρκελ εργάστηκε περισσότερο και πιο επίμονα για τη συμφωνία με την Τουρκία, η οποία συνοδεύεται από ένα φιλόδοξο χρονοδιάγραμμα. Το ότι υπήρξε συμφωνία, οφείλεται κυρίως στην ίδια. Αυτό σημαίνει όμως ότι επωμίζεται και τη μεγαλύτερη ευθύνη για τις συνέπειες (της συμφωνίας)”.
Σε άλλη στήλη, η Frankfurter Allgemeine πλέκει το εγκώμιο του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη για τη διακυβέρνησή του, αλλά και την “αποφασιστική”, όπως τονίζει, συμβολή του στην επιτυχή έκβαση των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία.
Ο ανταποκριτής της εφημερίδας τονίζει ότι ο Νίκος Αναστασιάδης αποτελεί “ευτύχημα” για την Κύπρο, αλλά και για όλους όσους έχουν να κάνουν με την Κύπρο: “Αξιόπιστος, χωρίς εκρήξεις θυμικού, πραγματιστής. Κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί στη συνεργασία ΕΕ-Τουρκίας για την προσφυγική κρίση- μία εξίσωση με πολλούς αγνώστους ούτως ή άλλως- θα έχει αποφασιστικό ρόλο και η Κύπρος, εάν η Άγκυρα προτίθεται σοβαρά να αναζωογονήσει την ενταξιακή διαδικασία, όπως επισήμως διατείνεται”.
στο 