Εάν ο Τυνήσιος τζιχαντιστής είχε απελαθεί νωρίτερα, ίσως να μην είχε
συμβεί το μακελειό στο Βερολίνο. Αλλά οι χώρες του Μαγκρέμπ δεν δείχνουν σπουδή
να συνεργαστούν και στη Γερμανία υπάρχει γραφειοκρατία.
Μετά τις επιθέσεις στο σιδηροδρομικό σταθμό της Κολωνίας το θέμα ήταν
στην πρώτη θέση της δημόσιας συζήτησης, αλλά με το τρομοκρατικό χτύπημα στη
χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου έχουν γίνει επιτακτικές οι άμεσες και
συντονισμένες ενέργειες της πολιτείας. Πως είναι δυνατόν να επισπευτεί η
απέλαση Βορειοαφρικανών που έχουν μπει παράτυπα στη Γερμανία;
Δεν δείχνουν σπουδή για συνεργασία
Οι γερμανοί πολιτικοί έχουν κάνει πολλές προσπάθειες προς αυτήν την
κατεύθυνση. Η καγκελάριος τηλεφώνησε φέτος στον βασιλιά του Μαρόκου ειδικά γι
αυτό, ενώ ο υπουργός Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ επισκέφθηκε αρχές του χρόνου
το Μαρόκο, την Αλγερία και την Τυνησία, κομίζοντας καταρχήν καλές ειδήσεις. Ότι
δηλαδή μέσω ενός συστήματος δακτυλικών αποτυπωμάτων εντός 45 ημερών θα μπορούσε
να ταυτοποιηθεί κάποιος Μαροκινός χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα. Μάλιστα ο υπουργός
Εσωτερικών της χώρας Μοχάμεντ Χασάντ υποσχέθηκε στον γερμανό ομόλογό του την
πλήρη στήριξη της χώρας του. «Συμφωνήσαμε επίσης», είπε μετά από συνάντησή
τους, «ότι θα ενεργήσουμε εναντίον εκείνων που εκμεταλλεύονται το
μεταναστευτικό κύμα προς τη Γερμανία με το να εμφανίζονται ως πρόσφυγες».
Ανάλογες συζητήσεις έγιναν στην Αλγερία και την Τυνησία, αλλά τι
δείχνει η πραγματικότητα των αριθμών;
Τους πρώτους μήνες της χρονιάς που φεύγει απελάθηκαν μόνο 238, όσοι
ακριβώς και πέρυσι. Προς το Μαρόκο δεν καταγράφηκε καμιά επιτάχυνση της
διαδικασίας, μόνο προς την Τυνησία αυξήθηκαν οι απελάσεις. Οι χώρες του
Μαγκρέμπ δεν δείχνουν σπουδή να συνεργαστούν κι αυτό έχει πολλούς λόγους.
Ανεργία και γραφειοκρατία
Στις αστικές περιοχές της Τυνησίας, για παράδειγμα, η νεανική ανεργία
αγγίζει το 30%, αιτία για πολλούς να γυρίσουν τα νώτα στη χώρα τους. Κι όταν
αναγκάζονται να επιστρέψουν, η κατάσταση γίνεται χειρότερη, η κυβέρνηση πρέπει
να λάβει μέτρα για να τους προσφέρει απασχόληση. Συγχρόνως όμως το μεγαλύτερο
πρόβλημα είναι η ισλαμιστική τρομοκρατία. Η Τυνησία θεωρείται προπύργιο των
τζιχαντιστών, η κυβέρνηση υπολογίζει ότι από το 2011 3.000 Τυνήσιοι έχουν φύγει
από τη χώρα για να πολεμήσουν στη Συρία στις τάξεις του Ισλαμικού Κράτους. 1500
εξ αυτών, που είναι καλά εκπαιδευμένοι, θα πρέπει τώρα να επιστρέψουν κι αυτό
είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, όπως τονίζει ο Μοχάμεντ Ιγκμέλ Ρετζέμπ, που
ασχολείται με συγγενείς, των οποίων τα παιδιά έχουν ασπαστεί το ακραίο Ισλάμ
και έχουν γίνει τρομοκράτες.
«Υπάρχουν τζαμιά που είναι κάτι πέρα από χώρο προσευχής, όπου οι
εξτρεμιστές έχουν βρει καταφύγιο. Επιπλέον υπάρχουν πολλοί που επιστρέφουν από την εξορία και είναι
ισλαμιστές», λέει. Αυτοί οι νέοι χρειάζονται προοπτική που δεν μπορεί να τους
δώσει η Τυνησία. Ένα άλλο πρόβλημα είναι οι πολύπλοκες διαδικασίες στην
ταυτοποίηση των υπό απέλαση Βορειοαφρικανών. Άμοιρη ευθυνών δεν είναι και η
Γερμανία με τις εκατοντάδες υπηρεσίες αλλοδαπών, τα τοπικά υπουργεία Εσωτερικών
και την ομοσπονδιακή αστυνομία. Η συνεργασία ανάμεσα σε αυτό το τρίγωνο είναι
εξαιρετικά πολύπλοκη.
Πηγή: Deutsche Welle
στο 