«Το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων των 80 δισ. ευρώ είναι ήδη αντιμέτωπο με προσφυγές και αξιωματούχοι ανησυχούν πως τα προβλήματα στα δικαστήρια θα αυξηθούν αν η ΕΚΤ χαλαρώσει τους κανονισμούς, μια κίνηση που εξετάζει η κεντρική τράπεζα», αναφέρει ρεπορτάζ των Financial Times και προσθέτει: «επιτροπές των κεντρικών τραπεζιτών της ευρωζώνης ξεκίνησαν αυτήν την εβδομάδα να εργάζονται για το πώς θα βρουν τρόπους να διευρύνουν την δεξαμενή των στοιχείων ενεργητικού που είναι επιλέξιμα για το QE, ώστε να ξεπεραστούν οι ελλείψεις σε πιο ασφαλή κρατικά ομόλογα, όπως το γερμανικό bund. Το έργο που έχουν αναλάβει είναι πολύ σημαντικό αν –όπως περιμένουν οι αγορές– η ΕΚΤ επεκτείνει το QE πέρα από την προγραμματισμένη λήξη του το Μάρτιο του 2017».
Το ρεπορτάζ αναφέρει πως ο Peter Gauweiler, συντηρητικός Γερμανός πολιτικός ο οποίος έχει μηνύσει στο παρελθόν την ΕΚΤ, δήλωσε στους Financial Times ότι οι αλλαγές στο QE «θα αύξαναν τις πιθανότητες επιτυχίας» μιας υπόθεσης που μαζί με άλλους προσπαθεί να φέρει στα δικαστήρια κατά του προγράμματος αγοράς στοιχείων ενεργητικού. «Ο κ. Gauweiler πιστεύει ότι το QE «παραβιάζει ήδη κανονισμούς για την απαγόρευση της νομισματικής χρηματοδότησης των κυβερνήσεων της ευρωζώνης από την ΕΚΤ» – ακόμα και πριν την αλλαγή των όρων για τις αγορές ομολόγων. Τόνισε πως μια χαλάρωση των κανονισμών θα μπορούσε να αναδιανείμει το ρίσκο της χρεοκοπίας ενός κράτους μέλους, «το οποίο είναι ξεκάθαρα κατά του ευρωπαϊκού νόμου».
«Αλλά το γερμανικό δικαστήριο αποφάσισε πως οι αγορές ομολόγων της ΕΚΤ πρέπει να πληρούν ορισμένα κριτήρια – όπως να μην ξεπερνούν συγκεκριμένα όρια, ώστε να προστατεύουν την ΕΚΤ από απώλειες – κάποια από τα οποία μπορεί να παραβιάζονταν αν η κεντρική τράπεζα αναδιαμόρφωνε ριζικά το πρόγραμμα QE».
Και καταλήγει: «Η ΕΚΤ είναι αντιμέτωπη με πολιτικά και νομικά εμπόδια στην Γερμανία. Ο Jens Weidmann, πρόεδρος της Bundesbank, έχει υπερασπιστεί την νομιμότητα του QE, αλλά έχει δημοσιοποιήσει τις ισχυρές του ενστάσεις σε μια χαλάρωση του κανονισμού ότι οι αγορές των ομολόγων πρέπει να αντανακλούν το σχετικό μέγεθος των οικονομιών των χωρών της ευρωζώνης.
Η αλλαγή του κανονισμού – γνωστού και ως «κεφαλαιακό κλειδί» (capital key) – θα απελευθέρωνε τις τράπεζες από την απαίτηση να αγοράζουν όσα γερμανικά ομόλογα αγοράζουν τώρα και θα τους επέτρεπε να αγοράσουν περισσότερα ομόλογα από βαριά υπερχρεωμένες χώρες, όπως η Ιταλία».
στο 