Οργή έχει προκαλέσει στη Βρετανία απόφαση επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών, αρμόδιας για διεθνείς υποθέσεις αυθαίρετης κράτησης, η οποία αποκαλεί παράνομη τη σύλληψη και κράτηση του Τζούλιαν Ασάνζ τόσο από τη βρετανική δικαιοσύνη όσο και από τις σουηδικές διωκτικές αρχές.
Η απόφαση, η οποία προβλέπει την άμεση απελευθέρωση και ελεύθερη διακίνηση του Τζούλιαν Ασάνζ καθώς και την καταβολή αποζημίωσης από τις βρετανικές και σουηδικές αρχές, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στο κοινοβούλιο και τη βρετανική κυβέρνηση, οι οποίες έριξαν τα τους πυρά τους κατά της επιτροπής του ΟΗΕ, ενώ κάνουν λόγο για υπεράσπιση ενός εγωπαθούς ατόμου, εναντίον του οποίου εκκρεμούν μάλιστα σοβαρές κατηγορίες για βιασμό.
«Η απόφαση δε δεσμεύει τη βρετανική δικαιοσύνη»
Εκπρόσωπος της κυβέρνησης Κάμερον δήλωσε πως η απόφαση της επιτροπής του ΟΗΕ δεν δεσμεύει τη βρετανική δικαιοσύνη και τις διωκτικές αρχές. Με άλλα λόγια αν ο Ασάνζ επιχειρήσει να εγκαταλείψει την πρεσβεία του Ισημερινού, θα συλληφθεί και θα απελαθεί στην Σουηδία. Να θυμίσουμε πως ο επικεφαλής των Wikileaks παραβιάσε δικαστική απόφαση του 2010 και το 2012 κατέφυγε στην πρεσβεία του Ισημερινού όπου του χορηγήθηκε πολιτικό άσυλο. Η απόφαση για τον Αυστραλό υπόδικο ελήφθη με οριακή πλειοψηφία.
Συγκεκριμένα από τα πέντε μέλη της Επιτροπής το ένα ζήτησε να εξαιρεθεί, ενώ ουκρανός νομικός και παλαιότερο μέλος της, την καταψήφισε επιχειρηματολογώντας πως η υπόθεση Ασάνζ δεν εμπίπτει στο πεδίο του διεθνούς δικαίου αφού αφορά ποινικό αδίκημα. Συνεπώς, σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό, οι βρετανικές διωκτικές αρχές δεν παρενέβησαν τον νόμο για τα δικαιώματα των κρατουμένων μιας και ο ίδιος ο Ασάνζ, επέλεξε να ζητήσει άσυλο, το οποίο κακώς του εδόθη.
Το περίεργο πάντως στην υπόθεση Ασάνζ είναι ότι όχι μόνο κατάφερε με τη σύλληψή του στο Λονδίνο να βρει γενναίους χρηματοδότες, τους οποίους εν συνεχεία άφησε έκθετους, αλλά επικαλέστηκε πολιτικούς λόγους, ότι δήθεν οι Σουηδοί θα τον εξέδιδαν στις ΗΠΑ όπου, ως επικεφαλής του Wikileaks, καταζητείται για κλοπή απόρρητων ντοκουμέντων. Μια θεωρία συνομωσίας, στόχος της οποίας ήταν, σύμφωνα με πολλούς, η επιρροή της κοινής γνώμης και η συγκάλυψη της πραγματικής αιτίας της δίωξης που έχει καθαρά ποινικό χαρακτήρα.
Πηγή: DW
στο 