Για φοροδιαφυγή θα διώκονται οι φορολογούμενοι ακόμη και αν πληρώσουν εκπρόθεσμα τις οφειλές τους σύμφωνα με δύο γνωμοδοτήσεις του Αρείου Πάγου.
Ειδικότερα μέχρι τώρα, όποιος κατηγορείτο για οποιοδήποτε φορολογικό αδίκημα (απόκρυψη εισοδήματος, εικονικά ή πλαστά φορολογικά στοιχεία, μη έκδοση αποδείξεων κλπ.) μπορούσε να «μπλοκάρει» ή να ανατρέψει εκ των υστέρων την ποινική του δίωξη (για κακούργημα ή πλημμέλημα) μέσα από διαδικασίες διοικητικού (στις αρμόδιες φορολογικές αρχές) ή δικαστικού συμβιβασμού (π.χ. στο πλαίσιο φορολογικής δίκης).
Αυτό γινόταν εφόσον αποδεχόταν να πληρώσει τις σχετικές οφειλές (φόρους, προσαυξήσεις, πρόστιμα), όπως αυτές καθορίζονταν με τις εκάστοτε ευνοϊκές ρυθμίσεις που παρείχαν κίνητρα (π.χ. η πρόσφατη νομοθεσία περί 100 δόσεων). Η πληρωμή αυτή «ξεκαθάριζε» κάθε ποινική εμπλοκή για φοροδιαφυγή ή και άλλα συνακόλουθα αδικήματα (π.χ. ξέπλυμα).
Τώρα, όμως, η ποινική αυτή «ασυλία» σταματά, καθώς η εισαγγελία ΑΠ διαπιστώνει ότι με την ισχύ του νέου Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ ν. 4254/14), καταργήθηκε κάθε δυνατότητα διοικητικού ή δικαστικού συμβιβασμού σε υποθέσεις φοροδιαφυγής.
Αν η Εφορία πιάσει οποιονδήποτε για φορολογική παράβαση είναι υποχρεωμένη να ζητήσει την άμεση (εντός μηνός) ποινική του δίωξη (για πλημμέλημα ή για κακούργημα, εφόσον ο φόρος ξεπερνά τα 150.000 ευρώ) και θα πρέπει να δικαστεί ή και να προφυλακιστεί χωρίς να μπορεί τίποτα να σταματήσει την ποινική περιπέτεια.
Κι αυτό γιατί καταργήθηκε ρητά μεν η δυνατότητα συμβιβασμού (διοικητικού, δικαστικού) σιωπηρά δε το κίνητρο της εξάλειψης του αξιόποινου.
Μάλιστα όσοι διώκονται για φοροδιαφυγή μετά το 2008 (βασικό αδίκημα) θα κατηγορούνται και για «ξέπλυμα χρήματος».
Με άλλη γνωμοδότηση (ύστερα από ερώτημα των οικονομικών εισαγγελέων) διαπιστώνεται ότι είναι πολύ δυσκολότερο να γλιτώσει την ποινική καταδίκη όποιος χρωστά πάνω από 50.000 ευρώ στο Δημόσιο, ασφαλιστικούς οργανισμούς κλπ.
Η σχετική οφειλή, που αποτελούσε ποινικό αδίκημα (πλημμέλημα) πάνω από 5.000 Ε, ανέβηκε πρόσφατα στα 50.000 ευρώ.
Ομως η 5ετής παραγραφή για όλα τα χρέη που μπαίνουν σε έναν ενιαίο πίνακα αρχίζει να «μετρά» από την τελευταία πράξη οφειλής.
‘Ετσι, επιμηκύνεται η παραγραφή και στα παλιότερα βεβαιωμένα χρέη, αφού θεωρείται ότι αποτελούν όλα μαζί ένα ενιαίο έγκλημα. ‘Αρα δεν μπορεί να γλιτώσει κανείς επειδή έχει παραγραφεί μια παλαιότερη οφειλή. Γι’ αυτό, όσοι δεν τακτοποίησαν τα χρέη μέχρι τον Αύγουστο του 2011, συνεχίζουν να διώκονται.
στο 
