Και φυσικά δεν μπορεί να μιλήσει κανείς για τις προοπτικές της Ελλάδας το 2018 χωρίς να αναφερθεί στον τουρισμό. Η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου υπενθυμίζει ότι παρά τη μόνιμη κρίση και τον κίνδυνο χρεοκοπίας ο ελληνικός τουρισμός γνωρίζει νέα άνθηση, με τη μια χρονιά-ρεκόρ να διαδέχεται την άλλη.
Το 2016 έφερε 24 εκατομμύρια τουρίστες, το πρώτο δεκάμηνο του 2017 σχεδόν 26 εκατομμύρια, το 2018 ενδέχεται να σπάσει το φράγμα των 30 εκατομμυρίων. Αλλά πώς προετοιμάζονται οι Έλληνες για την ερχόμενη σαιζόν, για παράδειγμα στους αρχαιολογικούς χώρους που λειτουργούν σαν μαγνήτες επισκεπτών;
«Πριν καλά-καλά τελειώσει το καλοκαίρι πολλοί ιδιοκτήτες κλείνουν τις ταβέρνες και τα ξενοδοχεία, στρογγυλοκάθονται στις πλαστικές καρέκλες, παίζουν κομπολόι και περιμένουν μέχρι να πέσουν πάνω τους οι τουρίστες της επόμενης σαιζόν. Το διατυπώνουμε με μια δόση υπερβολής, αλλά ο εκσυγχρονισμός και ο μεταρρυθμιστικός ζήλος δεν ανήκουν στα ελληνικά προτερήματα.
Ο τουρισμός όμως δεν χρειάζεται μόνο οράματα, ωραία λόγια κι ένα ουζάκι δωρεάν. Χρειάζεται δράση, υπομονή και επιμονή, αγάπη στη λεπτομέρεια.
Κανείς δεν δείχνει να ενοχλείται από το ξεχαρβαλωμένο σπιτάκι του φύλακα και τα πεταμένα μπάζα πίσω από το θέατρο της Επιδαύρου, από τις βρωμιές στο γρασίδι κάτω από την Ακρόπολη, από τα σκουριασμένα σίδερα και τα παλιά καλώδια στον χώρο των Μυκηνών. Ούτως ή άλλως οι τουρίστες θα έρθουν»
«Πάντως κανένας άλλο λαός δεν αντιμετωπίζει τους επισκέπτες όπως το κάνουν οι Έλληνες. Όσο καμιά άλλη χώρα στην Ευρώπη η Ελλάδα είναι προικισμένη στο να υποδέχεται ανθρώπους με ανοιχτή αγκαλιά, να μιλά με τον καθένα ξεχωριστά, κι ας πρόκειται για εκατομμύρια τουρίστες. Εδώ δεν αναφερόμαστε στην πασίγνωστη ελληνική φιλοξενία, που σε πολλά μέρη έχει αντικατασταθεί από την παροχή υπηρεσιών. Μιλάμε για την τέχνη να προσεγγίζεις ανθρώπους. Η άνεση να αρχίζεις μια συζήτηση, η ελαφρότητα, η εμπιστοσύνη. Αυτή η αφοπλιστική εγκαρδιότητα των Ελλήνων και η απλοχεριά τους που σε κάνει να ντρέπεσαι.»
στο 