Το Α1 Τμήμα του Αρείου Πάγου με την υπ’ αριθμ. 433/2015 απόφασή του παρέπεμψε στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς επίλυση το ερώτημα εάν οι εργαζόμενοι παραμένουν ή όχι στην τρίτη προνομιακή θέση του πίνακα κατάταξης αυτών που διεκδικούν χρηματικά ποσά από εταιρεία η οποία πτώχευσε ή η περιουσία της πλειστηριάσθηκε, σε περίπτωση που στο μεσοδιάστημα ο εργοδότης κατέβαλε σε ορισμένους πρώην εργαζομένους τις αποζημιώσεις και διαφορές αποδοχών τους σε μετρητά και συναλλαγματικές.
Αναλυτικότερα, όπως προβλέπει το άρθρο 975 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας οι απαιτήσεις των εργαζομένων από την παροχή εξαρτημένης εργασίας είναι τρίτες στην κατάταξη του πίνακα των προσώπων (φυσικών και μη) που διεκδικούν χρηματικές αξιώσεις από επιχείρηση η οποία πτώχευσε ή περιουσιακά της στοιχεία βγήκαν σε πλειστηριασμό.
Τους δικαστές τους απασχόλησε περίπτωση κατά την οποία πριν βγει σε πλειστηριασμό ακίνητο επιχείρησης, δόθηκαν σε ορισμένους από τους εργαζόμενους αποζημιώσεις λόγω καταγγελίας των συμβάσεων εξηρτημένης εργασίας και δεδουλευμένα τους (δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, κ.λπ.) σε μετρητά και συναλλαγματικές.
Κατόπιν αυτού, ανέκυψε το νομικό ζήτημα, εάν οι πρώην εργαζόμενοι, με το να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις τους από την επιχείρηση σε συναλλαγματικές και μετρητά, χάνουν ή όχι την προνομιακή κατάταξη της τρίτης θέσης του πίνακα διεκδίκησης απαιτήσεων (δανειστών όπως συγκεκριμένα αναφέρεται στην νομική ορολογία) που προβλέπει το άρθρο 975 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Επίσης, τέθηκε το ερώτημα εάν η αποκατάσταση των απαιτήσεων των εργαζομένων (καταβολή αποζημίωσης, κ.λπ.) αποτελεί νέα σύμβαση και έτσι χάνεται το προνόμιο κατάταξης των εργαζομένων στον πίνακα που προβλέπει το άρθρο 975 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ή αποτελεί «σύμβαση επιβεβαιωτική υφισταμένης ενοχής».
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
στο 