Ενάμισι σχεδόν μήνα μετά από τότε που κατατέθηκαν οι προσφορές των δύο διεκδικητών για τον ΔΕΣΦΑ (16 Φεβρουάριου), αυτές ανοίγουν επιτέλους αύριο από το ΤΑΙΠΕΔ.
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι αν η διαφορά ανάμεσα στις δύο προσφορές είναι μεγαλύτερη από 15%, τότε ο διαγωνισμός θα κατακυρωθεί αμέσως στο σχήμα με το υψηλότερο τίμημα. Αν όμως η διαφορά είναι μικρότερη του 15%, τότε θα υπάρξει και δεύτερος κύκλος προσφορών, όπως προβλέπει ο σχετικός όρος του διαγωνισμού.
Απέναντι στο θεωρητικά “φαβορί”, τη συμμαχία τριών εκ των τεσσάρων μετόχων του αγωγού TAP, δηλαδή της ιταλικής Snam, της βελγικής Fluxys και της ισπανικής Εnagas, αντιπαρατάσσεται η κοινοπραξία της ισπανικής Renagosa, της ρουμανικής Τransgaz και της Ευρωπαικής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD). Ο επικεφαλής της μάλιστα, Σούμα Τσακραμπάρτι συναντήθηκε χθες με τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, δηλώνοντας ότι μέσα στη χρονιά, η τράπεζα θα προχωρήσει σε επενδύσεις, ύψους 400-600 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα.
Το παιχνίδι επομένως θα είναι σκληρό, γεγονός που μεταφράζεται σε προσδοκίες από την ελληνική πλευρά για υψηλό τίμημα, κοντά ή και πάνω από τα 500 εκατ ευρώ. Στη μία πλευρά του γηπέδου, βρίσκεται ένα σχήμα με μερικούς από τους πιο δυνατούς ευρωπαίους διαχειριστές δικτύων φυσικού αερίου (Snam, Fluxys, Enagas). Και στην άλλη πλευρά, μια κοινοπραξία, όπου η συμμετοχή των Transgaz, κυρίως όμως της EBRD υποδηλώνει ότι έχει τη στήριξη του αμερικανικού παράγοντα.
Η ρουμανική εταιρεία διαδραματίζει κοβικό ρόλο για τη διασύνδεση των υποδομών των χωρών της Κεντρικής και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μέσω του αποκαλούμενου “κάθετου διαδρόμου” που θα ενώνει τα συστήματα Ρουμανίας, Ουγγαρίας, Αυστρίας, Βουλγαρίας και Ελλάδας.
Αντίθετα με τον αγωγό TAP ο οποίος κινείται στον άξονα Ανατολής-Δύσης, ο “κάθετος διάδρομος” έχει κατεύθυνση Νότου-Βορρά. Κατευθύνεται δηλαδή στην “καρδιά” της ρωσικής ενεργειακής ισχύος, αφού απευθύνεται σε χώρες που εξαρτώνται έως και 90% από τη Μόσχα. Στην ουσία, η Δύση ελπίζει ότι μέσω αυτού, θα καταφέρει όχι στο πολύ απώτερο μέλλον, τη διακίνηση φυσικού αερίου – όχι μόνο αμερικανικού αλλά και αργότερα ισραηλινού ή κυπριακού- από την Ελλάδα έως την Ουκρανία, και αντιστρόφως.
Τι σημαίνει ο όρος 15%
Το σίγουρο λοιπόν είναι ότι θα αναπτυχθεί έντονος ανταγωνισμός, λόγω και του όρου που έχει συμπεριλάβει το ΤΑΙΠΕΔ, να μην απέχουν μεταξύ τους πάνω από 15%, ως προυπόθεση για να περάσουν τα δύο σχήματα στον τελικό γύρο. Στη πράξη αυτό σημαίνει ότι αν για παράδειγμα η μία προσφορά κινηθεί στα 450 εκατ ευρώ, και η δεύτερη στα 440 εκατ. ευρώ, αμφότερες θα περάσουν στη τελική φάση, οπότε και θα ζητηθούν βελτιωτικά τιμήματα. Αντίθετα αν η μεταξύ τους διαφορά υπερβεί το 15% (για παράδειγμα 400 με 480 εκατ. ευρώ), τότε το σχήμα με τη μεγαλύτερη, θα ανακηρυχθεί αυτόματα προτιμητέος επενδυτής.
Τρεις είναι οι λόγοι που ενισχύουν τις εκτιμήσεις για υψηλά τιμήματα. Πρώτον οι προοπτικές της αγοράς φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης μέσω της δημιουργίας νέων αγωγών, και της ανακάλυψης νέων κοιτασμάτων. Δεύτερον, η ρυθμιζόμενη ταρίφα του ΔΕΣΦΑ και η σταθερή απόδοση που αυτή συνεπάγεται, και τρίτον το γεμάτο ταμείο της εταιρείας.
Πηγή Πληροφοριών: energypress
στο 