Λόγω του αδύναμου ευρώ διεθνείς επενδυτές εξαγοράζουν γερμανικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με τον καθηγητή Οικονομικών Μαξ Ότε. O ίδιος θεωρεί επίσης ότι ένα Grexit θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυση της ευρωκρίσης.
Ένας από τους λίγους οικονομολόγους που προέβλεψαν το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης το 2008 ήταν ο γερμανός καθηγητής Μαξ Ότε, o οποίος μερικούς μόνο μήνες νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει βιβλίο με τίτλο «Το κράχ έρχεται» («Der Crash kommt»). Ο γερμανός οικονομολόγος θεωρεί ότι το φθηνό ευρώ ενισχύει τις εξαγωγές, συνοδεύεται ωστόσο από σημαντικά μειονεκτήματα, όπως η εξαγορά πολλών γερμανικών ή ευρωπαϊκών επιχειρήσεων από το εξωτερικό.
«Το φαινόμενο αυτό έχει ενισχυθεί τα τελευταία 15 χρόνια. Ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια αγοράζουν για παράδειγμα μεσαίου μεγέθους γερμανικές επιχειρήσεις για λίγα σχετικά χρήματα», εξηγεί ο καθηγητής Μαξ Ότε. Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ πριν από μια δεκαετία το 70% των επιχειρήσεων βρισκόταν σε γερμανικά χέρια, πλέον το ποσοστό έχει περιοριστεί στο 30%. «Το μεγαλύτερο μέρος των γερμανικών επιχειρήσεων ανήκει συνεπώς σε ξένους επενδυτές», αναφέρει ο γερμανός καθηγητής.
Πόσο κυρίαρχη είναι η χώρα που «ξεπουλιέται»;
Κατά την άποψη του γερμανού οικονομολόγου η πώληση μιας γερμανικής εταιρείας σε ξένα επενδυτικά κεφάλαια ή μια ξένη επιχείρηση αποτελεί μέρος της διεθνοποίησης της οικονομίας. Υπάρχουν ωστόσο και σημαντικά μειονεκτήματα.
«Το ερώτημα είναι πόσο κυρίαρχες είναι εν τέλει οι πολιτικές αποφάσεις μιας χώρας, πόσο λειτουργική είναι η οικονομική της πολιτική, πόσο ανεξάρτητη είναι η νομοθεσία της. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ευρώπη έχει παράδοση στα δημόσια αγαθά, την ασφάλεια δικαίου αλλά και την κοινωνική οικονομία της αγοράς, την οποία, αν και αποτελεί ζητούμενο, δεν είμαστε σε θέση να υπερασπιστούμε πλέον», λέει χαρακτηριστικά ο Μαξ Ότε.
Το Grexit θα ήταν μια επιλογή…
Ο Μαξ Ότε εκτιμά ότι η ευρωκρίση έχει πλήξει κυρίως την ευρωπαϊκή περιφέρεια χωρίς, δυστυχώς, προοπτική επίλυσης των σημαντικότερων προβλημάτων: «Η Ευρώπη έχει πληγεί και κανένας κορυφαίος πολιτικός δεν το συζητά δημόσια. Στην Ελλάδα η πραγματική ανεργία αγγίζει το 50%, στην Ισπανία το ποσοστό δεν είναι πολύ χαμηλότερο. Και οι καλύτεροι από αυτές τις χώρες έρχονται στη Γερμανία. Είναι καλό για την Γερμανία, αλλά κακό για τις εν λόγω χώρες. Έχουμε σημαντικές ανισότητες στην Ευρώπη που οδηγούν σε κατηγορίες και διχασμούς. Πιστεύω ότι η Ευρώπη είναι διχασμένη και ανίκανη να αντιδράσει».
O γερμανός οικονομολόγος τάσσεται υπέρ τολμηρών λύσεων για να αντιμετωπιστεί η κρίση κυρίως στον ευρωπαϊκό νότο. «Ήδη στο ξεκίνημα της κρίσης θα έπρεπε ίσως κάποιες χώρες να βγουν από το ευρώ, διότι σήμερα ορίζουν εκείνες την ευρωπαϊκή πολιτική. Θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε πολύ καλύτερα τις χώρες της κρίσης που θα έκαναν διάλειμμα από το ευρώ, συμβάλλοντας στην εξυγίανση των τραπεζών τους, όπως έκαναν υποδειγματικά οι Αμερικανοί. Η FED αγόρασε τότε τοξικά ομόλογα έτσι ώστε το τραπεζικό σύστημα να μπορεί να λειτουργήσει. Στην Ευρώπη αγοράσαμε τοξικά ομόλογα, αλλά δεν βοηθήσαμε τελικά τον ευρωπαϊκό νότο, επειδή έχει παγιδευθεί στο ενιαίο νόμισμα»